Zeg dit NOOIT tegen iemand met Autisme
Het hebben van Autisme voelt soms als een marathon vol lastige hindernissen, die maar niet op lijkt te houden! Sterker nog, het houdt ook niet op. Dan heb ik het niet alleen over de sh*tload aan informatie die ons brein voorgeschoteld krijgt, amper/niet wordt gefilterd en ons koppie vervolgens helemaal overloopt. Gevolgd door veel onbegrip, scheve gezichten en vooroordelen. En laat dat laatste nu vaak het meest het geval te zijn. En dan vinden veel mensen het ook nog raar dat je na zo’n dag doodmoe bent. Ze moesten eens weten! Vandaag deel ik met jullie de meest bizarre vragen en opmerkingen over ASS, die ik door de jaren heen naar mijn hoofd geslingerd krijg. Lees je mee?
”JIJ? Autistisch?” Dat had ik helemaal niet verwacht! Je ziet er zo normaal uit!”
Hier begint het meestal mee.. De persoon die dit zegt, bedoeld het eigenlijk gewoon als goedbedoeld compliment. Maar op dat moment wordt er niet stilgestaan bij het feit, dat mensen met ASS sommige dingen erg letterlijk kunnen nemen. Soms reageer ik dan wel eens met ”Wat had je dan verwacht?” of ”Hoe hoor ik er dan uit te zien?” Puur omdat het gewoon geen leuke opmerking is! Want eigenlijk wordt er dan beweerd dat iedereen met de diagnose ”Autisme” nooit normaal zou kunnen zijn. Wat als ”autist” hoor je er blijkbaar bij te lopen als nerd, geobserdeerd door computers en cijfertjes. Ik krijg deze opmerking meestal te horen van mensen die ik amper ken of wie ik juist al veel langer ken maar nog nooit over mijn ASS verteld heb. Ondertussen weet ik ook niet beter maar dat maakt het niet minder pijnlijk.
”Oh, wat naar, zeg!” Maar met de juiste medicatie komt het helemaal goed, hoor!”
Autisme is geen ziekte! En wat bedoel je hier mee te zeggen? Dat ik door gebruik van medicatie in één klap van al mijn problemen, inclusief ‘Autisme’ af ben? Bedankt voor je bezorgdheid maar het gaat prima met mij! Daarnaast heb ik geen behoefte meer aan chemische pilletjes wat mijn gevoel en levenslust wegnemen, in ruil voor dat beetje concentratie wat ik ervoor terug krijg. Misschien een idee om je eens te verdiepen in wat ”deze” medicijnen met je kunnen doen, op korte en langere termijn? Dan houd je deze vreemde opmerking volgende keer vast wel voor je.
”Ik dacht dat alleen mannen dat konden hebben.”
Niet dus! Het komt vaak voor dat vrouwen pas later de diagnose gesteld krijgen, doordat ze in het verleden een verkeerde diagnose gekregen hebben. Dit heeft te maken met de symptomen van Autisme, die bij vrouwen weer heel anders zijn dan bij mannen. Veel vrouwen zijn er goed in als het ware, hun beperking te ”camoufleren.” Het grote nadeel hier van is dat het later weer veel problemen, misverstanden en stress met zich mee kan brengen.
”Wat is je speciale talent?”
”Zie ik er uit als iemand van het circus?” ..Precies, dat dacht ik dus ook niet. ”Maak er dan ook geen circus van, alsjeblieft!” Geen mens is hetzelfde, autisme of niet. We zijn gewoon mensen, net als jij! Daarom hebben we ook allemaal onze eigen interesses en met wat geluk een talent.
”Waarom neem je alles zo letterlijk?”
”Waarom zeg je niet gewoon wat je bedoeld?”
”Zou je NU je planning even kunnen omgooien?”
”Oké, wacht even..” Stel je nu even voor dat ik jouw agenda pak, er een aantal bladzijdes uitscheur en hem daarna terug geef met een schaamteloze blik. Hoe voelt dat? Je overzicht is in een klap verdwenen. Dit voelt voor mij hetzelfde als deze vraag aan mij wordt gesteld. Ik heb planning en overzicht juist heel hard nodig! Pak het alsjeblieft niet van me af.
”Een autist is toch iemand die geen emoties heeft/kan tonen?”
Bij deze opmerking neem ik vaak niet eens de moeite om er nog aandacht aan te besteden. Zonde van mijn energie! Geen emoties.. pfff! Geloof me, die heb ik. Integendeel, het lijkt me soms juist heerlijk iets minder emotioneel te zijn.
”Maar even serieus.. Zijn we gewoon allemaal niet een beetje autistisch?”
Oké, tijd om het gesprek af te ronden..
Dit waren ze! Herkenbaar? Heb je zelf ook te maken met een vorm van Autisme? Asperger, PDD-NOS of Klassiek autisme. Krijg je soms ook van die lastige vragen/opmerkingen? Hoe ga jij daar mee om